Ontwikkelingskunde wordt als methode ingezet om reflectie en zelfinzicht bij studenten te begeleiden. Hierbij maken we gebruik van een gefaseerd model dat studenten stap voor stap vaardiger en competenter maakt bij het inzetten van reflectie om het beroep handelen te verstevigen. Het is een groepsgerichte (5 á 6 deelnemers) methode waarbij het visuele model en de gefaseerde leerfases maken dat er nieuwe taal en vorm gaat ontstaan in het elkaar professioneel begeleiden en bevragen. Hierbij staat niet de oplossing centraal maar het proces en gaan we er vanuit dat de deelnemers van en met elkaar leren. Omdat het werken in de mensgerichte beroepen vraagt om diepgaande reflectie en inzichten, is het aanleren van deze stappen essentieel voor de toekomstige professional.
In de samengestelde groepen maken we bij voorkeur gebruik van diversiteit en combineren we beroepsgroepen en niveau’s om zo te trainen voor de multidisciplinaire benadering van vraagstukken. De methode vindt zijn toepassingen in het post-academisch onderwijs, het HBO en het MBO.
De Methode Ontwikkelingskunde wordt regelmatig ingezet op de volgende onderwijsvraagstukken:
- We willen studenten leren om zichzelf en elkaar doelgericht te bevragen.
- We willen dat studenten competent worden in zelfstandig reflecteren, dat ze vanuit interne motivatie leren.
- We moeten zorgen dat er stevige professionals staan die zichzelf kennen.
- We willen dat reflectie diepgaand leren wordt in plaats van praten.
- We willen de begeleiding van reflectie betaalbaar maken.
- Er moet innovatie komen voor onze studenten. Bijvoorbeeld de 21e-eeuwse vaardigheden toepassen (reflectie, kritisch denken).
- Medewerkers moeten competentiegericht leren werken en moeten dit concreet maken in hun begeleiding.
- De opleiding wil eerder verworven competenties van zij-instromers en deeltijders optimaal kunnen benutten.
- We moeten bouwen aan mensen die het beroep uitvoeren en hoe doen we dat goed?
- We zijn op zoek naar een praktijkgerichte manier om van en met elkaar te leren.